nu de woorden tussen ons
al zo vaak zijn uitgesproken
en er altijd nog een vraag
zonder antwoord overbleef
nu er na al die lange jaren
nog geen einde is gekomen
aan al de kleine twijfels
waar je in gevangen bleef

nu je mij met dichte armen
voor het leven wou behoeden
en je nooit zo goed begreep
hoe eenvoudig alles was
dat ik echt veel van je hield
alleen m'n vrij zijn soms wou proeven
en j' uit angst mij te verliezen
vlug en onbezonnen zei
als je zo blijft ga ik heen
ik vraag me af wat ik zou doen
als je zomaar weg zou gaan

ik heb jezelf toch nooit, mijn vrouw
alleen in mij maar doen geloven
want er bleef toch buiten ons
oneindig veel te doen
je mocht zo vrij zijn als je wou
je kon toch altijd bij me komen
want jaloers zijn is een spel
waar ik nooit aan mee wou doen

had ik dan zoveel gevraagd
als ik ook mezelf wou wezen
waarom al die grote woorden
zo kan het niet meer gaan
ach, je moet toch eerlijk zijn
het is samen goed te leven
we hoeven enkel nog wat tijd
voor al het dwaas onbegrip
kan het echt niet dat je blijft
want ik vraag me af wat ik zou doen
als je zomaar weg zou gaan

en komt dan ooit het uur waarop
je me voor altijd zou verlaten
dan zal ik stil en zonder wrok
je gewillig laten gaan
want het heeft toch echt geen zin
je daarvoor domweg te haten
we waren vrienden en 't is goed
om zo van elkaar te gaan

misschien doe ik die dag alsof
het me niet zoveel kan schelen
ik vraag je dan waarschijnlijk niet
om je nog eens weer te zien
maar al die jaren samen zijn
zou ik die wel ooit vergeten
misschien is leven dan zo goed
om terug wat vrijer te zijn
misschien dat ik je missen zal
oh, ik vraag me af wat ik zou doen
als je zomaar weg zou gaan