Refrein
Ach vaderlief toe drink niet meer.
Ik vroeg het al zo menige keer.
Want moesjelief huil telkens weer.
Ach vaderlief toe drink niet meer.
‘n moeder zit stil bij ‘t fornuis.
Aan ‘t raam staat verdrietig haar kind.
Want nog steeds is vader niet thuis.
Omdat hij het weekloon verdrinkt.
Dan rent plots het kind door de kou.
En hoort in ‘n kroeg vaders stem.
‘t pakt ‘m bedeesd bij z’n mouw.
En vraagd dan met bevende stem.
Refrein
De man stoot het kind van zich af.
Dat valt met ‘n smak op de grond.
Dan ziet hij vol schrik tot z’n straf.
Het hoofdje is bloedend verwond.
Vol schaamte brengt hij dan z’n kind.
Terug naar z’n huis en z’n vrouw.
Terwijl ze het hoofdje verbind.
Zegt vader vol innig berouw.
Je vaderlief die drinkt niet meer.
Je vroeg het al zo menige keer.
Dus moesjelief kom huil niet meer.
Want vaderlief die drink niet meer.
Dus moesjelief kom huil niet meer.want vaderlief die drink niet meer.