bu ufukta bitiyor yüzün
ve baþka bir gökyüzü baþlýyor
komþu ellerle sarmalanýyorsun
yanýyorsun.

ne kadar övülsen az
avazým çýktýðý kadar susuyorum
ismindeki sesli harfleri

mayýnlý bir gülümsemeyle
senin karasularýnda olmak,
üstünde ilkbahar bir entari,
sanki
yeniden
eski bir öyküye baþlamak.

yüzündeki o billur akþam kahvaltýsý
sürgülerken özümü,
ne kadarýný sustuk
konuþtuklarýmýzýn?.