HiçBirÞey

Hiçbirþey ülkesinde, hiçbirþey herþeymiþ
Herþey hiçbirþey hiçbirþey, herþey hiçbirþey

Aþklar dostluklar arkadaþlýk, hiçbirþey hiçbirþey
Daðlar nehirler aðaçlar, hiçbirþeymiþ, hiçbirþey

Anýlar, yarýnlar, görüntüler hiçbirþey hiçbirþey
Hiçbirþey herþey herþeymiþ, herþey hiçbirþey

----

Dev Bir Çiçek

Sonsuz bir yokluk, kýpýrtýsýz, sessiz alabildiðine, karanlýk susuz
havasýz, hiçbirþeysiz yokluk iþte. Olmayan zamanlarýn, olmayan bir
yerinde ilk kez kýpýrdadý, bir çift dudak, bir çift göz, bir çift el
ve ilk varlýðýn tohumlarý atýldý yokluðun ortasýna.
Ve bir çiçek büyüdü, renksiz, kokusuz, dikensiz, yapraksýz, yalnýzca
bir çiçek ve büyüdü hiçbirþey istemeyerek, susuz, havasýz, ýþýksýz,
topraksýz büyüdü, büyüdü, büyüdü, düþüncelere sýðabilen bütün
büyüklükleri aþtý ve bütün güzelliklerin gerçeðine ulaþtý. Su istedi,
toprak istedi, hava istedi, ýþýk istedi. Böcekler, baþka çiçekler,
güzellikler ve en çok onu koklayabilecek insan, bir can istedi,
sevgisini güzelliðini görecek bir can, yalnýzca bir can ve bu arzuyla
yanýp tutuþtu durmadan. Isýndý, ýsýndý tutuþtu. Kýzarmýþ dev yapraklar
sýcacýk bir doðumun mutluluðuyla kývrýldý ve milyonlarca yanardaðý gibi
patladý. Daðýldý, paramparça yokluðun ortasýna. Ve þimdi görünce,
yalnýzca sevgiden oluþan kendi parçacýklarýnýn sevgisizlikten
kuruduklarýný, birbirine düþman olduklarýný, o dev çiçek aðlýyor, aðlýyor,
güleceði günü bekkliyor, bekliyor, bekliyor...