Yaþlýlýk Penceresi

Kimi derin derin bir uykuda
Kimide sonsuz bir yolculukta
Yaðmur ölgün ölgün damlamakta
Gece bile sinmiþ bir kenara, sokakta

Ne düþünüyor dersin gece böyle, kara kara
Neye aðlýyor dersin geceler, kara kara

Sana mý? Bana mý? Yoksa ona mý?
Yoksa eriyip geçip giden zamanlara mý?
Yoksa birbirlerine sýrt çeviren, insanlara mý?

Biz geçeriz zaman geçer
Dünya kalmaz yerinde
Ölüm çiçektir dostum
Taze kalmaz günlerce

Ne aðlayan gece kalýr
Ne de derin uykular
Yine kendi kendine
Koþuþturur insanlar

----

Yalnýzlýk Penceresi (Özdemir Asaf)

Aralarýndan geçiyorum
Hiç kimse elele deðil
Herkes kendine dönmüþ diyorum
Bir kaçýnýn içine bakýyorum
Hiç kimse kendisiyle barýþýk deðil

Herkese kendini anlatýyorum
Kime kendini anlatsam þaþýrýyor
Kendimi kime anlatacaðým, þaþýrdým
Hiç kimse ilkin kendisine alýþýk deðil
Hiç kimse ilkin kendisiyle barýþýk deðil