Babil'in asma bahçelerinde iki kýz, yürüyordu.
Biri yeþile çehrelenmiþ, diðeri yok!
Orman senfonilerinde geceleyip,
Olmayana aþýk oldu
Diðeri, ben, o'yum diyordu. Sessizliði dinledim.

Mutluluk aðaçlarý çizdiler
Kökleri meyvalarý görünmeyen.
"onlarýn sözlerini karýþtýrýn, birbirlerini anlamasýnlar diye"
....
Öteki beni bilemediler bendeki.
Babil kulesi yükselirken sýrlarýn ardýnda
Yabanýl uðultular gökler yarýldý çatýrtýlarla.
sabaha karþý salýncaklarýnda kutsal atlýlar
ve aynalarda tanýþtýðým baþkalarý
Beni sonsuzluða karýþtýran en eski ezgiyi söylüyorlar

Soyun üzerindekilerden, tenine yapýþmýþ ýslak,
boðucu giysiden uyan!
....
"Ayný þeylerden sözediyoruz" diyor biri,
Küflü gülümsemeli. Kuþgagalý.
Söküp atabildiðim, tek tek koparýrcasýna haykýrýþlarla.
Bulanýk mýrýltýlar.
Ne arýyorum burada? Boþluðu arar gibi
....
Bir soru:
Sonun baþlangýcýndamýyým?
Babil'in asma bahçelerinde iki kýz, yürüyordu.
Biri yeþile çehrelenmiþ, diðeri yok!