Aan de afgrond staan de mooiste bloemen

Op het randje groeit het groenste gras

Bij het vuur is waar je mij zal vinden

Als het spannend wordt dan leef ik pas

In de orde zoek ik naar de chaos

In de stilte zoek ik naar de storm

Uit de dalen ren ik naar de toppen

En weer terug, want zo blijf ik in vorm

Kan balans pas vinden zonder evenwicht

Ik zet m'n stappen met m'n ogen dicht

Ben vaak gevallen, stootte vaak m'n hoofd

Maar blijf geloven waar ik in geloof

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt

Iets voelt pas echt goed naast een grote fout

De ergste hitte voel je na de kou

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt

Zonder donker zou ik licht niet kennen

Of in elk geval het licht niet zien

Door na stilstaan extra hard te rennen

Kom ik zelfs nog eerder aan misschien

Kan balans pas vinden zonder evenwicht

Ik zet m'n stappen met m'n ogen dicht

Ben waanzinnig vaak gevallen, stootte vaak m'n hoofd

Maar blijf geloven waar ik altijd in geloof

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt

Iets voelt pas echt goed naast een grote fout

De ergste hitte voel je na de kou

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt

Kan balans pas vinden zonder evenwicht

Ik zet m'n stappen met m'n ogen dicht

Ben waanzinnig vaak gevallen, stootte vaak m'n hoofd

Maar blijf geloven

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt

Iets voelt pas echt goed naast een grote fout

De ergste hitte voel je na de kou

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt

De ergste hitte voel je na de kou

Wit is pas wit als je er zwart naast houdt