Hljóðs bið ek allar helgar kindir
Meiri ok minni mögu Heimdallar
Viltu, at ek, Valföðr! Vel framtelja forn spjöll fíra
þAu er fremst um man

Ár var alda þar er Ýmir bygði
Vara sandr né sær né svalar unnir
Jörð fannsk æva né upphiminn
Gap var ginnunga, en gras hvergi

Sól tér sortna, sígr fold í mar
Hverfa af himni heiðar stjörnur
Geisar eimi ok aldrnari
Leikr hár hiti við himin sjalfan

Bræðr munu berjask ok at bönum verðask
Munu systrungar sifjum spilla

Skelfr Yggdrasils askr standandi
Ymr it aldna tré, en jötunn losnar

Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli
Festr mun slitna en freki renna

Fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra
Um ragna rök römm sigtíva

Sér hon upp koma öðru sinni
Jörð ór ægi iðjagræna
Falla forsar, flýgr örn yfir
Sá er á fjalli fiska veiðir

Sal sér hon standa sólu fegra
Gulli þakðan á Gimléi
þAr skulu dyggvar dróttir byggja
Ok um aldrdaga ynðis njóta