Calenda maia
Ni fuèhls de faia
Ni chans d’auzèl
Ni flors de glaia
Non es que’m plaia,
Pros dona gaia
Tro qu’un isnèl
Messatgièr aia
Del voste bèl
Cors, qu’im retraia
Plazer novèl
Qu’amors m’atraia
E jaia
E’m traia
Vas vos, Domna veraia
E chaia
De plaia
‘L gelos
Anz que’m n’estraia.

Ma bèl’amia
Per Dieu non sia
Que ja’l gelos
De mon dan ria
Que car vendria
Sa gelosia,
Si aitals dos
Amantz partia ;
Qu’ieu ja joios
Mais non seria,
Ni jois ses vos
Pro no’m tenria;
Tal via
Faria
Qu’oms ja
Mais no’m veiria;
Cel dia
Morria, Domna
Pros, qu’ie’us perdria.

Domna grazida,
Quecs lauz’e crida
Vostra valor
Qu’es abelida,
E qui’us oblida,
Pauc li val vida,
Per qu’ie us azor,
Domn’ eissernida;
Quar per gencor
Vos ai chausida
E per melhor
De prètz complida,
Blandida,
Servida Gensès
Qu’Erecs Enida
Bastida,
Finida, N’Englès
Ai l’estampida.