Um ‘staba xintado mi sô, mi sô,
Konde mar somâ
cû sê agâ, tâ rolâ...
Logo xintido correm’e
Nâ bô, junto di mim,
Sem sabê k’mâ bû ‘stâba

Mar, ‘stâba tâ bem,
Manso tâ sanâ,
Cû ar di portador de um nova sâbe...
Mâ logo, quim’e odjâl um tchorâ-a-a-a

Um’e tchorâ, sodade di bô
Nhâ kretchêu,
Pâ mô esse mar qui tenebe
Longe di mim,
Um’e animâ um pidi nhôr Deus nâ Céu
Pâl trazem’e bô, pâ nhâ dôr tem fim

Mar, ‘stâ tâ levobe um flôr,
Di ‘speranca, intchido di sodade
Quim tem di bô
Quê, pâ bô guardâ pâ nôs lembrança

Um animâ, um’e pidi Nossa Senhora da Graça
Pêl djudam’e bô, nesse afronta, qui bô ‘stâ
Pêl livram’e bô, di mal â mâ disgraça
E a mi pêl consolam’e
Tê dia qui bô tchigâ, nâ mim

Mar, contam’e cûsa quêl flâl, pâ flam’e
Logo um’e ficâ nâ meio
Di morte â mi bida
Cû fadiga, â mâ cû dor nâ coraçon

Cêtam’e, nhâ alma num bêjo di meu
Pâ bô câ bejâ ninguêm longe di mi
Lembrâ, qu’mâ bô ê di mê, sô di mê
Flor, di bô pêto ê mim, sô mim!!