Wat maakt het uit, dat jij beweegt vol gratie
En dat je ogen diep zijn als een poel
Jij geeft je liefde nooit als een traktatie
Omdat je vrekkig bent met je gevoel
Al lijkt jouw blouse op een invitatie
Jouw hart daaronder is decemberkoel

Wat maakt het uit, of mannen naar jou gapen
Als jouw gevoel nooit rood is, altijd grijs
De liefde ken je alleen maar onder 't slapen
Je bent een ijskast tot de nek vol ijs
Oh, was ik maar voor kapelaan geschapen
Dan had ik biddend al het paradijs

Wat maakt het uit, of ik je kom bezweren
Dat liefde niet hetzelfde is als voer
Als witte bonen of gestoofde peren
Of als het boenen van de kamervloer
Je moeder had je beter kunnen leren
Wat het geheim was van La Pompadour

Wat maakt het uit, of ik ondanks mijn nachten
Vol eenzaamheid, nog zeg: "Ik hou van jou"
Hoe kun jij iets begrijpen van de klachten
Van 'n minnaar, nu platonisch in de kou
Dat wat je zaait, mag je als oogst verwachten
En zo oogst jij mijn ontrouw nu zeer gauw

Wat maakt het uit, of zorgen mij nog krenken
Begrip daarvoor vind ik toch nooit bij jou
Zomin als bij de mensen die nog denken
Dat ik geluk heb met zo'n mooie vrouw
Maar ook al kan ik jou geen haat toedenken
Als jij ooit wegloopt, laat het mij blauw-blauw

Wat maakt het uit, wat maakt het uit
Wat maakt het uit, wat maakt het uit