Iste vaise e aquel vaise
e todos, todos se van;
Galicia sin homes quedas
que te poidan traballar.

Tés, en cambio, orfos e orfas,
tés campos de soedade.
Tés mais que non teñen fillos,
e fillos que non teñen pai.

E tés corazóns que sofren
longas ausencias mortais,
viudas de vivos e mortos
que ninguén consolará.