Het midden oosten in al zijn pracht
lag in het schijnsel van de maan.
En dit lied ontstond die nacht
Tussen torren en koralen
Maar toen zag ik in Jerusalem
als een bloem in de woestijn
En ik hoorde een requiem

Tussen de regels van mijn refrein
In een kapel klinkt zacht een lied
Hoe krijg je vrede voor elkaar
Zelfs de vogels schuilen voor verdriet
Op elke straathoek loert gevaar
Ik hoop op de dag waarop de zonen
Van Ismahel en Israel
In vrede samen zullen wonen
Met vriendschap als een metgezel

Inch allah
Inch allah
Inch allah
Inch allah

En de olijfboom in de tuin
Huilt onze vrouw huilt onze vriend
Die rusten onder het oorlogspuin
Een graf dat niemand ooit verdient
Op een dorp van prikkeldraad
Kijkt een vlinder naar een roos
Maar als hij zijn plaats verlaat
Wordt hij verstoten grenzeloos
Oh god oh allah luister even
Zien jullie niet wat hier gebeurt
Uw kinderen angstig voor het leven
In jullie land door het bloed gekleurd

Inch allah
Inch allah
Inch allah
Inch allah

Wie heeft de moed hier vrouw te zijn
Die bij de bron haar water haalt
Want elke straat en ieder plein
Is al zo vaak met bloed betaald
Maar bij het woord Jerusalem
Fluisterd nog steeds door de woestijn
Dat verre zachte requiem

In ieder woord van mijn refrein
Een requiem voor zovele zielen
Voor man of vrouw hun kind hun droom
En die aan beiden kanten vielen
Het is genoeg salom shalom