de avond is jong, in 't kleine café
in de hoek speelt een dorpsmuzikant
zijn liedjes uit vroegere tijd
aan de bar lezen mensen de krant

een heel oude man, staart voor zich uit
zo een iemand, waar niemand op wacht
zijn ogen verraden de pijn
die het leven hem ooit had gebracht

dan klinkt, een oud melodietje
op z'n wangen rolt plots een traan
hij staat op, aan het eind van het liedje
en vraagt dan heel aangedaan

meneer de muzikant, speel dat lied nog een keer
speel het voor mij alleen, al doet het me zeer
het was een mooie tijd, we waren nog jong
en dit was het lied, dat zij altijd voor mij zong

meneer de muzikant, speel dat lied nog een keer
speel het voor mij alleen, want zij is niet meer.

'n lege stoel, in 't kleine café
herinnert mij aan die oude man
hij genoot van m'n accordeon
ik vergeet die laatste avond nooit meer

ik speelde dit oude melodietje
op z'n wangen rolde een traan
hij stond op, aan 't eind van het liedje
en vroeg mij toen heel aangedaan

meneer de muzikant, speel dat lied nog een keer
speel het voor mij alleen, al doet het me zeer
het was een mooie tijd, we waren nog jong
en dit was het lied, dat zij altijd voor mij zong

meneer de muzikant, speel dat lied nog een keer
speel het voor mij alleen, want zij is niet meer.