Bab,tregoma edhe nje her perallen.
Ne nje kasoll te vogel,dikur dhe diku larg.
Buze detit jetonte,nje fis per mrekulli.
Ai burrper burrje,dhe bje baba trim.
ajo grua shembell,dhe nene si me e mir.
Quni nje diell,qe u bente drit.
Shpat qe qante rrugen,nje trim qe qe s'kish frik.
Por nje dit,pa pritur ashtu legjenda thot.
Egersia ra mbi breg,mori jeet dhe la lot.
Ne djal ngeli pa nene,babane se kishte gjet.
Mori rrug vetmie,as pak se kishte let.
Flitej qe rritej,per te qen sa me i fort.
Per nje dit,qe e priste vetem ai ne kete bote.
Nje burr ngeli pa gruaper qunin humbi shpres.
E mbante gjall deshira,qe nje dit te kthehej ne breg.
Athere kur egersira,nga deti do te vij.
Dhe nje her te nxirte shpaten,dhe te priste ne qetesi.
hena e re e shiu te 30,ne breg takoj nje te ri dhe nje plak.
Te veshur ne burrje,per trimeri.
Ne diten e dhuruar,per t'ardhur nga perendit.
Nga ana tjeterdeti qe fshihte nje eresir.
Udhtonte drejt bregut,por jo pa pasur frik.
E dinte se kete radh,nuk do te jet si gjithmon.
Po jete nje dite e madhe,per kete do te flitet von e von.
Legjenda thot se edhe engjujt,jan deshmitar.
te nje lufte t'madhe,te nje lufte te pa pare.
Ku hena dhe dielli,se bashku ishin ne qiell.
Zjarri,uji dhe dielli,se bashku ishin ne toke.
Ne fund te luftes,ata e kuptuan se ishin babe e bir.
Prandaj e fituan,qe nga ajo dit edhe perendit e thane.
Se nje baba nje bir,gjithmon do te fitojn.